Natación a crol

Entre os distintods estilos de nataión que hai o que maás fácil lles parece a maioria dos rapaces/as e tamén entre algúns maiores e a natación a crol. A natación a crol é un estilo que consiste en que un dos brazos do nadador se movan no aire ca palma hacia abaixo disposta a ingresar a agua, e o codo relaxado, mentras o outro brazo avanza baixo a agua. As pernas muevense de acordo o que nos últimos anos evolucionou como patada oscilante, un movemento alternativo das cadeiras arriba e abaixo cas pernas relaxadas, os pies hacia adentro e os dedos en punta. Por cada ciclo completo de brazos ten lugar de dous a oito patadas oscilantes. En este estilo é moi importante respirar do modo adecuado.No movemento de pernas destinguimos: acción alternativa fase ascendente, descendente(punto más profundo) e a acción más propulsiva levase acabo desde a cadera, e os tobillos deben ir relaxados. Movemento de brazos: La entrada de la mano en el agua: o brazo estirase mediante a extensión do codo.O codo movese hacia adiante e hacia abaixo. a mao pasa progresivamente de estar relaxada e mirando hacia atrás a estar con certa tensión mirando hacia abaixo y hacia fora. O dedo pulgar es o primero en tomar contacto ca agua, cando o brazo esta máis ou menos a 2/5 de su extensión total. Extensión do brazo dentro da agua: O movemento é principalmente hacia diante E moi lixeiramente hacia afora. Esto consiguese mediante a extensión progresiva do brazo. O codo permanece sempre máis alto que a mao e seguir orientándose hacia arriba e hacia fora. A muñeca debe girarse ata unha posición prona da mao, momentos antes da extensión total do brazo, logo ha de iniciar la preparación de la siguiente curva xirándose hacia fora, hacia atrás e hacia abaixo. A mao ha de mirar na misma dirección. Agarre: A mao realiza unha curva hacia abaixo e lixeiramente hacia fora e hacia atrás, mirando é esa mesma dirección. É un movemento semicircular e ven realizado principalmente pola flexión do codo, que pasa de estar prácticamente estirado a unha flexión pronunciada. A flexión do codo é progresiva sendo máis acelerada canto máis profundidade alcanza a mao. Alcanzando a máxima flexión no momento de máxima profundidad. Tirón:A mao pasa de estar mirando hacia fuera, atrás e abaixo (anterior curva) a mirar hacia dentro, atrás e arriba. A muñeca pasa de lixeira rotación interna a lixeira rotación externa. O brazo ha de dirigir a mao hacia dentro, atrás e arriba. Se usará principalmente o hombro e o bíceps. Empuje: A fase máis propulsiva da braza, a máis larga e corresponde casi a a mitade de todo o recorrido acuático. Esta fase é doble xa que conten duas pequenas curvas.. Na primera: A mao colle profundidade mentras xira hacia fora, atrás e lixeiramente hacia abaixo. A segunda: É propiamente a curva e é principalmente hacia arriba e lixeiramente afora e atrás. A colocación correcta da mao nas últimas fases da trazada é fundamental para aproveitar as forzas tanto de propulsión (resistencia de forma) como a de sustentación. ROLLIDO: Unha vez terminada a trazada acuática o hombro dirixe o brazo hacia diante e hacia arriba, desde o muslo a sua zona de entrada a agua. O codo tamén se dirixe hacia delante y hacia arriba hasta chegar a altura do hombro, para logo encamiñarse hacia delante e hacia abaixo xunto ca mao na búsqueda da agua. O antebrazo permanece relaxado ata momentos antes de tomar contacto ca agua, y o máis cerca posible do corpo durante todo o recorrido. A mao tamién relaxada, mirando hacia atrás hasta chegar a altura do hombro, luego girase progresivamente hacia fora pa que o primero dedo en tomar contacto ca agua sea o anular.