tecnicas de carreira

Neste artigo voume referir a técnica de carreira, a cale moi útil pa ter unha carreira máis llevadera e que o corredor a faga ca súa velocidade punta. cando decimos apoyo do pé estamonos a referir o apollo en carreiras de media y larga distancia na que participan principalmente os corredores populares. A velocidade a la que os coredores se desplzan impidenlles realizar o apollo con cualquera parte do pé que no sexa a delantera, o metatarso y os dedos. por eso as zapatillas de correr dos corredores solo levan tacos na parte dianteira e sen ningún nos talós.

En unha carreira continua normal o ideal sería entrar ca planta e o talón a vez, ou sexa, que o pé apolle practicamente plano e desde ahí pase moi rápido hasta o apoyo do metatarso para producir a impulsión xusto despois. o apollar co talón unicamente en primeiro lugar provoca unha perdida de velocidade moi grande, xa que o impactar en diagonal e en sentido contrario a marcha estremonos freando. esto provoca que despois teremos que gastar moita enerxía en cada zancada para realizar un impulso máis forte e recuperar a velocidade perdida. normalmente as persoas con boa técnica corren co corpo erguido, levantando rodillas e levando o talón rapidamente hacia arriba enn hacia a atrás realizando despois un bon impulso. É moi importante remarcar que nn se pode cambiar radicalmente a forma de correr de unha persoa. Intentar modificar o noso fgesto de maneira brusca podería provocar sobrecargas musculares e outras lesións como consecuencia de solicitar unha maior implicación do habitual en algúns grupos de músculos. A técnica perfecta parara correr como xa dixen anteriormente é a pisada xa que de ela dependerá o reparto do peso do corpo a hora de evitar sobrecargas que poden derivar en lesións. É esencial que a hora de correr cargemos toda a tensión na parte central do pé(o puente) que é a parte que mellor soporta a carga, xa que destribue o largo do pé a carga. Como xa establecín anteriormente aterrizar co talón pode resultar moi traumático e pouco efica a hora de corre, esto pode acarrearnos moitas lesión mi¡usculares e dos oseas. Cando estemos correndo recomendan que o aterrizaxe do pé sexa da metade do pé e nunca co talón. Tamén ten moita importancia a inclinación do corpo, hai que ter coidado en non cometre o error de o corpo pola cintura, xa que deberá ir recto. En cada zancada podese distinguir dos fases ben diferenciadas que sucesivamente vanse repitindo: 1ª Fase de apoyo: nesta fase o cuerpo está en contacto co solo. Éa verdaderamente “activa” xa que neste momento se generan as forzas externas que van proyectar o corpo hacia delante e un pouco hacia arriba 2ª Fase de vuelo: el cuerpo encuentrasesuspendido no aire. Es una fase “pasiva”, produciéndose solamente un movimiento segmentarlo, como continuación del generado en la fase de apoyo.

sub fases: FASE DE APOYO 1) Fase de frenado Fase de toma de contacto o amortiguar 2) Fase de sostén o recepción 3). Fase de impulso 2). face ( también llamada aérea o de suspensión).